भूतकाळचेर एक नजर
साठांतल्या त्या अशांत आनी बंडखोरीच्या दसकांत ‘गोड विडो‘ हें मुखेल आकर्शण नाशिल्लें. तें ‘पीक‘ वेगळेंच आशिल्लें. पूण तेन्नाच्या अस्वस्थ पिळगेसावन आतांमेरेन गोंयांन खूब वाटचाल केल्या. शांतिप्रिय आनी विश्वबंधुत्वाचे मोगी आशिल्ल्या संवसारभरांतल्या लोकांक आज गोंय आकर्शीत करता.काळ बदलत गेलो तशें वेगवेगळ्या लोकांक गोंय वेगवेगळे भाशेन दिसलें. पुर्तुगेजां खातीर तें ‘भांगराचें गोंय‘,‘एल दोरादो‘ आनी ‘पुर्वेचें रोम‘ आशिल्लें. गोंयचो झेत आनी सोबितकायच अशी कीं एका भोवंडेकारान म्हणलें लेगीतः ‘जाणे गोंय पळयलां ताणे लिस्बोवाक वचपाची गरज ना’. लिस्बन म्हणल्यार तेन्ना पोर्तुगीज साम्राज्याचो केंद्रबिंदू आशिल्लो.
आतांचे भोवंडेकार आधुनीक गोंयांत घडये सगळ्या तरांच्या जिनसांचो वेपार करपाक येना आसत, पूण जात्रा मात अजून चालूच आसा. एका आगळ्याच मानसीक समादाना खातीर भोवंडेकार हांगां येतातः आपल्या धकाधकीच्या मनाचेर बाम चोळपाक, गोंयच्या मनभुलावण्या दर्या वेळांचेर स्वातंत्र्याचो उपभोग घेवपाक, संवसारभरांतल्या भोवंडेकारांवांगडा पॅरासेलिंग करपाक वा निखटें दर्यांत मनसोक्त पेंवपाक, हांगांचीं खाशेलीं खाणां खावन तृप्त जावपाक, हांगांच्या काट्याकुट्यांतल्यान रानावनां सोदीत भोंवपाक, हांगांच्या वैभवशाली देवळां आनी इगर्जींची तोखणाय करपाक. थोडभितर सांगपाचें जाल्यार, देशांतल्या सगळ्यांत चड इश्टागतीच्या लोकांवांगडा रावपाक.
आमी आदींच सांगलां ते प्रमाण 60 आनी 70 च्या दसकांत गोंय हें हिप्पींचें नंदनवन आशिल्लें. ते उपरांत गोंय आयज परिपुर्ण घटक राज्य जालां, ताका स्वताचें मंत्रिमंडळ आसा, भव्य असो नवो विधानसभा प्रकल्प आसा, सगळ्यांत चड दर मनशी उत्पन्न आशिल्ले हे भुंयेचेर देशांतली सगळ्यांत चड साक्षरता आशिल्ले लोक आसात. भरभराटीच्या ह्या केंद्रस्थानार आसा पर्यटन उद्येग. गोंय देशाच्या पर्यटन नकाश्याचेर घालपा खातीर गोंय पर्यटन उदरगत महामंडळान केल्लें कार्य तोखेवपासारकें आसा.